Zapraszam na FACEBOOKA :)

     Od niedawna mój blog jest również na Facebooku :) Zamieszczam tam nie tylko zdjęcia najnowszej biżuterii ale też starsze prace, a niebawem sesja zdjęciowa prezentująca srebrną biżuterię na modelkach :)

Dlatego zapraszam Was do polubienia  - TUTAJ -  co ułatwi regularne śledzenie najnowszych wpisów! :)

Deithwen – Biały Płomień

     Dzisiejszy post, którym otrząsam się z blogowego niebytu :) , nawiązuje do mojego nieustającego uwielbienia dla prozy Andrzeja Sapkowskiego, a zwłaszcza dla sagi wiedźmińskiej.

     Głównym bohaterem jest tu piękny kaboszon kamienia księżycowego niepokojąco płonący piękną błękitną adularescencją. Najlżejszy nawet promyk ukazuje buzujące w nim, zachwycająco migotliwe, skrzące zimnym blaskiem piękno. Może banalne, lecz jakże trafne porównanie do żywego ognia, zamkniętego  w gładkiej i chłodnej formie, staje się nieuchronne.  Zatem "Biały Płomień", w Starszej Mowie - pradawnym języku elfów, zwany "Deithwen".  Nazwa ta nawiązuje również do przydomku jednej z najbardziej fascynujących i mrocznych postaci sagi - cesarza Nilfgaardu Emhyra van Emreisa - w pełnym brzmieniu : "Deithwen Addan yn Carn aep Morvudd" – Biały Płomień Tańczący na Kurhanach Wrogów.

Wisior - ważka

Zgrabna, błyskająca błękitami, ważka wykonana ręcznie ze srebra i żywicy akrylowej. Wieszana asymetrycznie sprawia wrażenie uchwyconej w locie. Pobawiłam się barwnikami, w wyniku czego skrzydełka zdobią przeróżne odcienie niebieskiego :)

Sezon na odciski rączek i nóżek uważam za otwarty! :)

Wykonałam pamiątkowy odlew dla pewnej młodej damy i jej rodziców :)
Jest on wiernym odwzorowaniem rączki i tyciej stópki – ze wszystkimi najdrobniejszymi szczegółami i liniami papilarnymi małego człowieka.

Główny bohater „przybija piątkę” lub „tupie nóżką” tworząc formę, która, w kolejnym etapie, zostaje wypełniona srebrem. Tadaaam! Całość wygląda tak:

Celtycko mi...

Dwa świeżutkie wisiory (jeszcze ciepłe!) :)

Ozdobny inicjał M

      Ostatnio pracuję jak szalona co owocuje również zwiększoną częstotliwością postów :) Zapowiadam wszem i wobec, że niebawem dokończę kilka kolejnych prac, którymi także nie omieszkam się pochwalić ;) , a które tymczasem śmieją się do mnie z biurka swoimi niewypolerowanymi facjatami. Aktualnie ogromnie inspiruje mnie średniowieczne rękopiśmiennictwo. Natchnęło mnie do tego stopnia, że poczyniłam ów wisior. Dlaczego właśnie M nie muszę chyba tłumaczyć :) zasadzam się jednak na kolejne inicjały ponieważ rozsmakowałam się i czuję pewien niedosyt...

      Inicjał to nie tylko początkowe litery imienia i nazwiska, to również litera rozpoczynająca rozdział lub wydzielone części tekstu, która z całości wyróżnia się wielkością, kształtem, kolorem lub ozdobami. W średniowieczu inicjał zdobił stronę rękopiśmiennej książki. Wykonywaniem inicjałów, zdobieniem ręcznym jak też przepisywaniem ksiąg zajmowali się zakonnicy. Inicjały dzielą się na inicjały figuralne (wypełnienie litery postaciami ludzkimi lub nawet całymi scenami) oraz inicjały ornamentalne (ozdoby geometryczne albo motywy roślinne i zwierzęce).

Dorzucam jeszcze jedno maleństwo - również M :) a jakże! Tym razem wisiorek jest przesprytny - bowiem DWUSTRONNY!

 

Zapraszam serdecznie: 

 

Smoczy medalion

Czym są smoki? Dlaczego tak obecne są w zbiorowej świadomości ludzi epoki nauki i lotów w kosmos? Są czymś więcej niż tylko postaciami baśniowymi czy stanowią jedynie skrzydlate wytwory ludzkiej fantazji i strachu przed nieznanym?

Motyw smoka pojawił się w bardzo wielu kulturach, praktycznie w każdym zakątku świata i jest w nich ciągle obecny od pradawnych czasów. Smoki możemy znaleźć w tradycji i kulturze Babilonu, Persji, Egiptu, Grecji, Rzymu, Germanów, Skandynawów, Wysp Brytyjskich a także Indii i Chin. Można więc powiedzieć, że smok ma globalny i ponadczasowy charakter.

Fascynacja smokami ma różne przejawy. Współcześnie powstała nawet tzw. Smokologia – nauka zgłębiana przez smokologów, to jest adeptów wiedzy o smokach :) (serio serio!)

Istnieje bardzo wiele prób definicji smoka, tak jak i wiele smoków było obecnych w mitologiach, legendach, baśniach ludowych, czy wreszcie w literaturze. Jednak wciąż nie umiemy zdefiniować smoka, tak jak nie umiemy zdefiniować wszechświata, ale jest coś w wizerunku smoka, co odpowiada ludzkiej wyobraźni i tłumaczy pojawianie się smoka pod różnymi szerokościami geograficznymi w rozmaitych epokach [Jorge Luis Borges, Zoologia fantastyczna].